بر اساس یک تحقیق تازه، اندازه ضربان قلب ما بر درک ما از زمان تاثیر می گذارد - مجله گرافیک

پیگیری زمان به طور اتوماتیک اتفاق می افتد، اما نه به طور مداوم. درک مغز از زمان می تواند نوسان داشته باشد، به نظر می رسد بعضی از لحظات نسبت به هر ثانیه هدف، کش می آیند یا منقبض می شوند.

این نوسان در در زمان ممکن است تحریف واقعیت باشند و جالب است بدانید که علت این نوسان درک زمان، فقط مغز نیست. طبق یک مطالعه تازه، قلب هم در درک زمان موثر است.

آدام کی اندرسون، محقق ارشد و استاد روانشناسی دانشگاه کورنل، می گوید که ضربان قلب سرعت درک زمان را معین می نماید و نقش کلیدی قلب ما در یاری به پیگیری زمان را نشان می دهد.

اندرسون می گوید که تجربه لحظه به لحظه زمان با طول ضربان قلب هماهنگ شده و با آن تغییر می نماید.

محققان می گویند این تغییرات در درک زمان - یا به اصطلاح چروک های زمانی - طبیعی است و ممکن است خوب باشد.

تحقیقات قبلی در خصوص منشأ نوسان زمان نشان داده بودند که افکار و احساسات می توانند حس ما را از زمان تحریف نمایند و باعث شوند که بعضی از لحظات در حال توسعه یا انقباض به نظر برسد.

برای مثال، در مطالعه ای در سال گذشته، اندرسون و همکارانش دریافتند که به نظر می رسد زسفر های با قطار های واقعیت مجازی برای مسافران بیشتر طول می کشد.

اما بسیاری از مطالعات قبلی بر درک فواصل زمانی نسبتاً طولانی متمرکز شده اند و ولی در تحقیق تازه درک آنی افراد مد نظر بود.

برای روشن کردن این موضوع، تحقیق تازه با تمرکز بر نوسانات طبیعی ضربان قلب، در پی ارتباط بین درک زمان و ریتم های بدنی بود. در حالی که ضربان کلی یک قلب ثابت به نظر می رسد، هر ضربان فردی می تواند کمی کوتاه تر یا طولانی تر از ضربان قبلی باشد.

تحقیقات نشان داده اند که ضربان قلب می تواند بر درک ما از محرک های خارجی تأثیر بگذارد و مدت هاست دانشمندان به نقش قلب در یاری به مغز در درک زمان مشکوک بوده اند.

محققان 45 دانشجوی مقطع کارشناسی از کورنل را برای شرکت در این مطالعه انتخاب کردند که همگی بین 18 تا 21 سال با اندازه شنوایی طبیعی و بدون سابقه بیماری قلبی بودند.

آن ها از الکتروکاردیوگرافی (ECG) برای نظارت بر فعالیت قلب با دقت میلی ثانیه استفاده کردند و ECG را به رایانه ای متصل کردند که صدای کوتاهی را که در پی پخش صدای ضربان قلب سوژه، پخش می کرد.

هر صدا فقط 80 تا 180 میلی ثانیه دوام می آورد و پس از شنیدن یکی از آزمودنی ها خواسته می شد گزارش دهند که آیا فکر می نمایند طولانی تر یا کوتاه تر از سایر صدا ها است.

شرکت نماینده ها دریافتند که وقتی ضربان قلب کوتاه تری می شوند، صدا های بعدی طولانی تر هستند، و زمانی که آهنگ ها پس از ضربان قلب طولانی تر پحش می شوند، صدا ها را کوتاه تر می دانند.

پس تپش قلب ریتمی است که مغز ما از آن استفاده می نماید تا حس گذر زمان را به ما بدهد و درک زمان خطی نیست و دائما در حال انقباض یا کش آمدن است

البته با اینکه قلب ممکن است تأثیر زیادی بر درک مغز از زمان داشته باشد، درک زمان یک مسیر دو طرفه است. یعنی فکر هم روی ضربان قلب تاثیر می گذارد و ضربان قلب روی درک زمان.

ممکن است تصور کنیم که شاید بهتر بود که درک زمان ثابتی در همه موقعیت های می داشتیم. اما نوسان درک زمان ممکن است مزیتی تطابقی برای ما داشته باشد.

به نظر می رسد قلب به مغز یاری می نماید تا در زمان های محدود حساس تیزتر فکر کند و در دوره های زمانی بسیار کوتاه پر از افکار یا احساسات، آگاهانه بیندیشد.

این مطالعه در Psychophysiology منتشر شده است.