افزوده شدن بند جدید به قرارداد خلبانها، اخذ حق رشد 10 هزار یورویی! - مجله گرافیک

هفته گذشته علامرضا محمدی، مدیرعامل انجمن خلبانان در گفت وگو با خبرنگاران از کاهش دستمزد خلبانان شرکت های هواپیمایی غیر دولتی تا یک سوم به دلیل کاهش تعداد پروازها در اثر شیوع ویروس کرونا خبر داده بود.(جزئیات بیشتر)

اخیراً یکی از ایرلاین های داخلی فرمت جدیدی برای قرارداد خلبانان این شرکت ارائه داده است؛ در این قراردادها بندی گنجانده شده مبنی بر اینکه خلبان می بایست در هر سال معادل ریالی 10 هزار یورو، حق رشد به این شرکت هواپیمایی پرداخت کند.

لازم به ذکر است، مدیرعامل این ایرلاین تا چند ماه پیش همزمان عضویت در هیئت مدیره باشگاه استقلال را نیز در روزمه خود داشت.

حق رشد چیست؟

حق رشد، عنوانی است که در قراردادهای بازیکنان فوتبال یا سایر رشته های ورزشی دارای مسابقات حرفه ای و لیگ های منظم لحاظ می گردد و بر مبنای آن، اگر بازیکنی قصد داشته باشد از باشگاهی که در آن پرورش یافته و مشهور شده، خارج گردد، باید مبلغی را به باشگاه پرداخت کند.

این در حالی است که در صنعت حمل و نقل هوایی، در هیچیک از شرکت های هواپیمایی جهان، اخذ چنین وجوه و درج چنین عناوینی در قراردادها رایج نیست.

تنها در بخش هوانوردی نظامی مشابه چنین چیزی وجود دارد؛ به این صورت که ارتش های کشورهای مختلف به دلیل آنکه برای خلبانان نظامی از ابتدا، تمام هزینه های آموزش، اقامت، تغذیه، تحصیل و صدور مدرک کارشناسی یا معادل آن در بخش خلبانی را راسا بر عهده می گیرند، در صورتی که خلبان پس از 5 سال قصد جدایی از نیروی هوایی را داشته باشد، باید رقمی را به عنوان خسارت هزینه های آموزش به ارتش پرداخت کند.

به گفته کارشناسان صنعت هوانوردی، در ایران از نیمه دوم دهه 70، جذب خلبان بورسیه از سوی شرکت های هواپیمایی دولتی ممنوع شد و در تمام این مدت، شرکت های هواپیمایی موظف به جذب خلبانانی شدند که دوره های آموزشی را با هزینه های شخصی طی نموده باشند.

بنابراین بسیاری از خلبانان فعال در صنعت هوانوردی در سال های اخیر، یا بازنشستگان شرکت هواپیمایی دولتی هستند یا بازنشسته های نیروهای مسلح یا افرادی که با پرداخت حدود 300 میلیون تومان و شرکت در دوره های سنگین خلبانی، مدرک مربوطه را دریافت نموده باشند؛ با این حساب شرکت های هواپیمایی هزینه ای برای تربیت خلبانان پرداخت ننموده اند که درنتیجه آن، خواستار دریافت حق رشد باشند.

خلبانانی که نه راه پس دارند؛ نه راه پیش!

از سوی دیگر، بر اساس اعلام تعدادی از خلبانان، این ایرلاین ایرانی که مترصد دریافت حق رشد از خلبانان است، دو سال قبل از خلبانان این شرکت که بعضاً یا بازنشسته نیروهای مسلح یا بعضی ایرلاین های دولتی هستند، سفته 5 میلیارد تومانی اخذ کرد و براین اساس اگر خلبانان بخواهند از این شرکت خارج شوند، ممکن است آن را به اجرا بگذارد.

همچنین طی چند سال اخیر، شرکت های هواپیمایی با یکدیگر تفاهم نامه ای امضا نموده اند که از همدیگر، کروی پروازی جذب نکنند. بنابراین خلبانان این شرکت چاره ای جز امضای این قراردادها را ندارند.

ضمن اینکه سازمان هواپیمایی کشوری که قرار است نقش ناظر عالیه صنعت هوانوردی را بر اساس قانون هواپیمایی کشوری بر عهده داشته باشد، در این خصوص ورود ننموده و آن را مسائل داخلی ایرلاین ها می داند که ارتباطی به وظایف سازمان هواپیمایی کشوری ندارد.