30 نکته جالب از اینسپشن؛ فیلم جاه طلبانه نولان - مجله گرافیک

این فیلم با ریتم سریع و تصاویر چشم نواز، داستان دام (دامینیک) کاب را روایت می نماید که به همراه تیم مخصوصش، به درون رویای آدم ها می رود تا اطلاعاتی را که در اعماق ذهنشان مخفی نموده اند بیرون بکشد، و یا ایده ای را در فکرشان بکارد. هرچه شخصیت ها بیشتر در دنیای ناخودآگاهشان فرو می فرایند، مرز بین رویا و واقعیت محو و محوتر می شود تا جایی که دیگر قابل تشخیص هم نیست و در هر صحنه مخاطب از خودش می پرسد الان در دنیای واقعی هستند یا درون ذهن کسی به سر می برند.

درک ایده های مرموز و مبهم داستانی، لایه های مختلف رویا و ارتباط بین کاراکترها ممکن است در ابتدا برای مخاطب سخت باشد، و متوجه ریزه کاری ها و نکته هایی که نولان در فیلمش گنجانده نشود.

1. ایده فیلم تلقین از 16 سالگی در ذهن نولان بود و کامل شدنش ده سال طول کشید

نولان مدت ها پیش از نوشتن فیلمنامه فیلم تلقین شیفته دنیای خواب بود.

از خیلی وقت پیش دلم می خواست همچین چیزی بسازم. از وقتی 16 سالم بوده هرازگاهی به آن فکر می کردم. نسخه اولیه فیلمنامه را هفت هشت سال پیش از فیلم نوشتم، ولی ایده اش به خیلی قبل تر برمی شود. این که خواب و رویا را به عنوان واقعیتی دیگر و دنیایی مجزا در نظر بگیریم.

و وقتی کار روی آن را آغاز کرد، نگارش فیلمنامه یک دهه طول کشید. در مصاحبه یا ددلاین می گوید: آخرین قطعه این پازل که ده سال داشتم کاملش می کردم، این بود که چطور کاری کنم از نظر حسی به کاراکتر مرکزی فیلم نزدیک شویم تا داستان روی احساسات مخاطب تاثیر بگذارد.

نولان در مصاحبه های متعددی گفته که در ابتدا قصد داشته تلقین را مدل فیلم های سرقت(heist movie) بسازد، ولی چون از نظرش این دست فیلم ها تعمدا سراغ تاثیرگذاری حسی نمی فرایند، منصرف شده.

2. در فیلم تلقین به ندرت از جلوه های کامپیوتری استفاده شده

پل فرنکلین، مسئول جلوه های ویژه فیلم در مصاحبه با wired گفت به جای این که تمام و کمال روی جلوه های کامپیوتری تکیه نمایند، نماهای واقعی را با انیمیشن های دیجیتالی تلفیق کردند تا به این طریق ایده های نولان را به تصویر بکشند.

در لحظات حیرت انگیزی مثل خم شدن ساختمان های پاریس روی همدیگر و مبارزه آرتور در راهروی گردان بدون جاذبه، از کروماکی و جلوه های میدانی استفاده شد.

فرنکلین شرح می دهد: اگر برای نمایش اتفاق های پیچیده ای مثل ریختن ساختمان، انفجار، یا افکت های نوری خاص از تصاویر گرافیکی کامپیوتری بهره ببرید، فیزیک محیط وابسته به قواعد آن نرم افزاری می شود که به کار بسته اید و برای همین پیشبینی پذیر و مصنوعی به نظر می رسد. ولی وقتی دکور سر صحنه را با کروماکی ادغام کنیم، درصد خوبی از اتفاق ها به صورت طبیعی و تصادفی رخ می دهند و باورپذیرتر است، چون مثل دنیای واقعی است و کسی فیزیکش را دستکاری ننموده.

طبق گفته فرنکلین، صحنه لیمبو که در آن برج های بزرگ را در حال فروپاشی می بینیم، سخت ترین مرحله از کارشان بوده.

تا مدت زیادی فکر می کردیم اصلا نمی شود درستش کرد. در آخر به این رسیدیم که برج ها و ساختمان ها را شبیه کوه یخی که از آب سر در آورده نشان دهیم، که آب دریا از میانشان می گذرد.

شهر در لیمبو را طراحی کردند که روی دریاست، و بعد جاهای خالی بین برج ها را با سازه هایی که در فیلم می بینیم پر کردند.

فضا را با چیزهایی مثل خیابان، چهارراه ها و ساختمان های مختلف پر کردیم تا این شهر پیچیده ولی با ظاهری طبیعی خلق شود.

3. قرار بود فیلم تلقین را سه بعدی بسازند ولی منصرف شدند

نولان در کنفرانسی مطبوعاتی گفته بود که به دلیل زمان محدودی که داشتند، از ساخت فیلم تلقین به صورت سه بعدی منصرف شدند چون نمی خواستند کیفیت کار به دلیل شتاب زدگی لطمه بخورد. ولی در ذهنشان بود که از این تکنولوژی استفاده نمایند و حتی در زمان تدوین تستش هم کردند. نولان می گوید: وقتی دیدم چقدر وقت داریم و تمرکزم در این مدت محدود باید کجا باشد، فهمیدم که فرصت کافی نداشتیم برای این که فیلم را با استانداردی که مورد نظرم است سه بعدی کنیم. به نظرم این که فیلم سه بعدی باشد یا نه تا حدودی به تجربه مخاطب هنگام تماشایش ربط دارد. ما تست هایی انجام دادیم و دیدیم می شود به خوبی بعد از فیلمبرداری هم فیلم را سه بعدی کرد.

نولان اضافه می نماید: من دوست ندارم موقع تماشای فیلم عینک سه بعدی روی چشمم باشد و دلم می خواهد تصویری روشن و شفاف ببینم. برای همین فکر می کنم در نهایت خوشحالم که فیلم را با فرمت نگاتیورهای 35 میلیمتری نمایش دادیم و تصاویر با بالاترین و شفاف ترین کیفیت ممکن روی پرده های سینما آمد. این چیزی است که واقعا هیجان زده ام می نماید.

4. آهنگ ادیت پیاف اشاره های مستقیمی به مضامین مهم فیلم تلقین دارد

کاب و تیمش از آهنگ فرانسوی Non, Je Ne Regrette Rien برای هماهنگی لایه های مختلف خواب و یا معین زمان بیدار شدنشان استفاده می نمایند. ترجمه عنوان این آهنگ می شود نه، حسرت هیچ چیز را نمی خورم.

در این قطعه، ادیت پیاف می خواند: نه، به هیچ وجه / من حسرت چیزی را نمی خورم/همه چیز تمام شده، فراموش شده و بهایش را هم داده ام/ گذشته برایم هیچ اهمیتی ندارد. این جملات احتمالا ما را به یاد دیالوگ بین کاب و سایتو می اندازد که چندباری هم در فیلم تکرار می شود: می خوای تبدیل به پیرمردی بشی که پر از حسرته و منتظره تا تو تنهایی بمیره؟

این آهنگ همچنین در تضاد مستقیم با شخصیت کاب است که نمی تواند همسر فقیدش مال را فراموش کند و یاد و خاطره او روی زندگی اش سایه انداخته.

پیاف در ادامه می خواند: با خاطراتم آتشی را می افروزم/دیگر به رنج ها و خوشی هایم نیازی ندارم/ عشق و تمام دردسرهایش را پشت سر گذاشته ام/ دیگر تا ابد کاری با این ها ندارم/ و زندگی ام را از نو آغاز می کنم، بدون همه این ها که اشاره ای دارد به توصیه کاب به آریادنی. کاب می گوید هیچوقت از خاطراتت برای ساخت رویا استفاده نکن چون قدرت تمیز دادن رویا و واقعیت را از دست می دهی.

توصیه ای که بعدها متوجه می شویم خود کاب اصلا به آن عمل ننموده.

5. هانس زیمر در ساخت موسیقی فیلم تلقین از نُت های آهنگ پیاف استفاده کرد

بعد از اکران فیلم تلقین، یکی از هوادار ها ویدیویی ساخت و در آن به شباهت های موسیقی متن زیمر و نسخه کُندشده آهنگ ادیت پیاف Non, Je Ne Regrette Rien اشاره نمود.

چون در هر لایه از رویا، زمان کُندتر از لایه بعدی می گذرد، کاملا منطقی است که این آهنگ فرانسوی که در دنیای واقعی عادی پخش می شود، وقتی درون رویا می رویم کش بیاید و نسخه کُندترش را بشنویم. به این طریق به مخاطب علامت می دادند که در دنیای خواب هستند.

زیمر در مصاحبه با نیویورک تایمز گفت که استفاده از آهنگ پیاف در موسیقی متن تلقین قرار نبوده پنهان بماند. اگر چه موسیقی متن تلقین دقیقا نسخه کُند شده آهنگ نیست. زیمر گفته که یکی از نُت های آهنگ پیاف را گرفته و تغییرش داده.

زیمر می گوید: باید از این آهنگ قدیمی دو نُت را خارج می کردم. عاشق تکنولوژی ام برای همین خیلی برایم لذت بخش بود که رفتم نسخه اصلی آهنگ را از آرشیو ملی فرانسه پیدا کردم و بعدش یکی از این دانشمندهای دیوانه را دیدم که واقعا حاضر بود این ذره کوچ را از دی ان ای آهنگ برایم جدا کند.

زیمر شرح می دهد: تمام موسیقی هایی که در فیلم می شنوید نسخه های تغییریافته و تلفیقی تمپوی همان قطعه پیاف است. برای همین می توانستم موسیقی را به هر جهتی که می خواستم راهنمایی کنم و ریتم های مختلفی از آن بسازم. در هر لحظه می توانستم سراغ ضرب های مختلفی بروم.

6. نزدیک بود نولان آهنگ ادیت پیاف را از فیلم تلقین حذف کند

نولان مدت ها قبل از این که ماریون کوتیار را برای نقش مال انتخاب کند، آهنگ پیاف را در فیلمنامه اش آورده بود.

بر حسب اتفاق، این بازیگر فرانسوی در سال 2008 به خاطر ایفای نقش ادیت پیاف در فیلم La Vie en Rose برنده اسکار شد. به خاطر همین ماجرا و بازی کوتیار در نقش این خواننده، نولان نزدیک بود آهنگ را از فیلم حذف کند. زیمر، که از این آهنگ برای شکل گیری موسیقی متن فیلم استفاده نموده بود، در گفت و گویی با لس آنجلس تایمز گفت نولان را قانع کرد که آهنگ را در فیلم نگه دارد.

7. فیلم تلقین در 6 کشور مختلف فیلمبرداری شد

بازیگران و عوامل فیلم تلقین برای ساخت این فیلم در مجموع به 6 کشور مختلف سفر کردند. لوکیشن های فیلم شامل آمریکا، مراکش، کانادا، فرانسه، انگلستان و ژاپن می شد.

• 10 فیلم مهمی که باید قبل از تماشای دانکرک ببینید

8. تجربه تلخ و شیرین جوزف گوردون لویت در راهروی معلق

در لایه دوم خواب فیشر، آرتور برای فرار از دست تصاویر ذهنی او در راهرویی گردان می دوید. با وجود این که تیم بدلکاران در صحنه حضور داشتند، گوردون لویت دو هفته قبل از فیلمبرداری صحنه مبارزه ای که در بی وزنی می گذشت، تمرینات فیزیکی و رزمی سختی از سر گذراند.

گوردون لویت در کنفرانس مطبوعاتی برادران وارنر گفت: تا حالا سر هیچ فیلمی انقدر بهم خوش نگذشته بود. ولی احتمالا تا حالا انقدر هم سر هیچ فیلمی درد نکشیدم. ولی درد از نوع خوبش. فکر کنم مثل دردی که ورزشکارها بعد از تمرینی سنگین دارند. ولی خب وقتی کل روز به در و دیوار می خورید و بالا و پایین می پرید قاعدتا درد هم نصیبتان می شود.

بیش از 500 نفر از عوامل روی این راهروی گردان 30 متری کار کردند تا این صحنه معروف به خوبی گرفته شود.

9. پسر خود نولان، مگنوس، در نقش پسر کاب ظاهر شده

پسر خود فیلمساز نقش جیمز، پسر بیست ماهه کاب را بازی نموده. تا امروز و سال 2020 فیلم دیگری به نام او ثبت نشده.

10. کریستوفر نولان همچنین دخترعمویش میراندا را هم در نقش مهماندار هواپیما آورده

میراندا نولان در نقش مهماندار هواپیمای پرواز لس آنجلس ظاهر شده. او همچنین حضور کوتاهی در دیگر فیلم های نولان یعنی شوالیه تاریکی برمی خیزد و دانکرک داشته.

11. الن پیج از هواداران نولان بوده

الن پیج نقش آریادنی را بازی می نماید. دانشجوی معماری که به تیم کاب اضافه می شود تا رویاها را بسازد. الن پیج قبل از این که حتی بداند همچین فیلمی قرار است ساخته شود، هوادار نولان بود و با او دیدار کرد.

او در مصاحبه با ام تی وی می گوید: همینجوری به دیدن کریس رفته بودم چون هوادار پر و پا قرص فیلم هایش هستم. وقتی همدیگر را دیدیم از تلقین چیزی نمی دانستم. واقعا از او خوشم آمد، آدم خاکی و بی ادعایی بود و به هیچ وجه غرور و تکبر از خودش نشان نمی داد و حرف زدن با او لذت بخش بود.

یک هفته بعد با او برای تلقین تماس دریافتد.

ایده تلقین پیش آمد و نولان برای نقشی به من فکر می کرد. بعد فیلمنامه را در دفتری خواندم. برایم نفرستادند. فیلمنامه حسابی مغزم را تکان داد. واقعا دوست داشتم این نقش را بازی کنم. نولان هم گفت که برای اریادنی عالی هستم.

12. نولان یکی از نقاشی های فرانسیس بیکن را در فیلم تلقین استفاده کرد

وقتی ابتدای فیلم مال و کاب در قلعه ژاپنی با هم صحبت می نمایند، یکی از نقاشی های فرانسیس بیکن تحت عنوان تصویر سر جرج دایر (1967) روی دیوار دیده می شود.

این نقاشی از دایر، که از سال 1963 تا زمان مرگش در 1971 معشوقه بیکن بود، تصویر مخدوشی از صورت او را نشان می دهد که حفره ای عمیق و دراز رویش است.

این اثر یکی از بسیار نقاشی هایی است که بیکن از دایر کشیده، هم در زمان زنده بودن دایر و هم بعد از مرگ او.

نولان گفته که هر جا نتواند خودش را ابراز کند، سراغ آثار هنری می رود پس برای همین حضور این نقاشی اتفاقی نیست.

به نظرم وقتی چهره ها را اینگونه به تصویر می کشند، اشاره ای دارد به در هم ریختگی خاطرات، که از جهات زیادی برایم جذاب است. چیزی است که خودم سعی کردم در فیلم ها و با فرمت سینما نشانش دهم.

کمی بعد در فیلم می فهمیم که مال در واقع تصویر ذهنی کاب از همسر فقیدش است، و همچون نقاشی بیکن که تصویر مخدوشی از معشوقه اش بود، کاب هم تصویر ذهنی مخدوشی از همسرش را در رویاها بازآفرینی می نماید، که به نقاشی بیکن خیره شده.

13. عدد روی توتم آرتور، در جاهای مختلفی از رویایش تکرار می شود

توتم آرتور - شیئی که به عنوان راهنمای فرد عمل می نماید و به او می گوید که بیدار است یا خواب- یک تاس قرمز است. وقتی آرتور توتمش را به آریادنی نشان می دهد، عدد 5 روی تاس سمت دوربین است. در بخش هتل که بیننده رویا آرتور است، این عدد چندبار دیده می شود.

هتلی که در آن هستند حداقل 5 طبقه دارد، و در صحنه ای که آرتور در بی وزنی با تصاویر ذهنی فیشر مبارزه می نماید، بارها او را بین دو عدد 5 محصور می بینیم.

14. شباهت قلعه برفی در رویای ایمز به کتابخانه گایزل در سن دیه گو

قلعه برفی در رویای ایمز شباهت زیادی به کتابخانه گایزل دارد. طراحی این کتابخانه را که با استفاده از شیشه و سیمان ساخته شده، معمار معروف ویلیام پریرا بر عهده داشته و اواخر دهه 50 میلادی ساخته شده.

البته خود نولان الهام دریافت این قلعه از کتابخانه گایزل را تأیید ننموده، ولی درباره علاقه اش به معماری و تأثیرش روی فیلم هایش صحبت نموده: من خیلی به شباهت های بین معماری و فیلمسازی علاقه دارم. در هر دو حوزه، ما با طراحی یک فضای دو بعدی، سعی می کنیم به مخاطب تجربه حضور در یک فضای سه بعدی را ارائه دهیم. به نظرم در معماری هم یک نوع روایت و قصه گویی وجود دارد که برایم به شدت جذاب است.

15. پلاک ماشین ها در رویای یوسف عنوان ایالت موازی دارد

در رویای هرکدام از کاراکترها نکات ریز و ظریفی گنجانده شده که دنیای خواب را از واقعیت جدا می نماید.

در لایه اول رویا که یوسف بیننده اش است، نولان در پلاک ماشین ها ایالت موازی (Alternate State) را حک نموده، که نشان دهد صحنه های اکشن و تعقیب و گریز اینجا در دنیایی دیگر می گذرد.

16. کاراکترها شبیه عوامل یک فیلم هستند

با این که نولان از قبل تعمدی نداشته، ولی کاراکترهای فیلم نماینده عوامل اصلی یک فیلم هستند.

قصدم این نبود که فیلمی درباره فیلمسازی بسازم. ولی خود به خود روش خلاقانه ای که کاب و تیمش برای کاشت ایده در ذهن فیشر به کار می برند شبیه فرایند ساخت یک فیلم شد. مطمئن نیستم عمدی بوده یا نه، ولی اشاراتش کاملا پیداست.

به این ترتیب کاب که تصمیمات نهایی را می گیرد و گروه را راهنمایی می نماید، نقش کارگردان را دارد. آرتور که فرایند رویاها را به پیش می راند و حواسش یه جزئیات است، شبیه تهیه نماینده عمل می نماید. معمار رویاها یعنی آریادنی، احتمالا طراح صحنه است. ایمز هم که توانایی تغییر ظاهر دارد، نقش بازیگر است.

و رابرت فیشر هم که سوژه ی ماموریت است و بناست ایده ای در ذهنش کاشته شود، نماینده تماشاچی است.

17. پینشهادهای دی کاپریو بار حسی قصه را بیشتر کرد

قبل از آغاز فیلمبرداری، دی کاپریو به مدت دو ماه هر روز با نولان دیدار می کرد تا درباره کاراکترش صحبت نمایند. دیدار هایی که به نفع نولان هم تمام شد.

بخش زیادی از ایده های دی کاپریو را در فیلم استفاده کردم. لئو خیلی تحلیلی به مسائل نگاه می نماید، مخصوصا از نظر شخصیت پردازی. واقعا جلسات و گفت و گوهای جذابی داشتیم که به شدت باعث پیشرف پروژه شد. به نظرم با نظرهای او، حالا بار حسی کاراکتر کاب بیشتر شده و تاثیر عمیق تری روی قصه می گذارد.

18. صحنه بین مایلز (مایکل کین) و کاب در جایی ضبط شده که نولان با همسرش اما توماس آشنا شد

طبق گفته لس آنجلس تایمز، سکانسی که کاب به دیدن مایلز می رود در دانشکده معماری کالج لندن گرفته شده، یعنی دانشگاهی که نولان در آن ادبیات انگلیسی خواند و با همسرش اما توماس آشنا شد. نولان و اما توماس در تهیه نمایندگی سه گانه شوالیه تاریکی، تلقین، بین ستاره ای و باقی آثار نولان همکاری داشتند.

19. نقش کاب به برد پیت و ویل اسمیت هم پیشنهاد شده بود

با اینکه دی کاپریو ستاره فیلم تلقین بود، پیش از او دو بازیگر مطرح دیگر هم برای بازی در نقش کاب کاندید بودند. نولان در ابتدا سراغ برد پیت رفت، ولی گفته شده به او ضرب العجل چهل و هشت ساعته داده تا نقش را بپذیرد یا رد کند. وقتی سر موعد جوابی از پیت نشنید، نولان به ویل اسمیت روی آورد. ویل اسمیت این موقعیت را رد کرد و در نهایت نولان از دی کاپریو خواست این نقش را بازی کند.

20. در رویای یوسف، چهار رقم روی تاکسی و قطار تکرار می شوند

در رویای یوسف، قطاری بزرگ از ناکجا ظاهر می شود و در خیابان های شهر پیش می رود.

روی قطار عدد 3502 نوشته شده. همین چهار رقم البته با ترتیب برعکس، روی یک تاکسی دیده می شود.

البته این تنها اشاره به قطار در فیلم نیست. در اوایل فیلم، کاب که می خواهد از قطاری پیاده شود به آرتور می گوید که از قطارها خوشش نمی آید، و در جاهای مختلف هم آن دیالوگ منتظر یه قطاری ، قطاری که تو رو می بره به دوردست ها. امیدواری ببرتت به جایی که می خوای، ولی مطمئن نیستی به همون سمت میره یا نه. با این حال اهمیتی برات نداره تکرار می شود.

بعدها می فهمیم که کاب و مال در لیمبو روی ریل قطار دراز کشیدند و با عبور قطار از روی خودشان، بیدار شدند و به دنیای واقعی برگشتند. حضور قطار در دنیای رویا به این نشانه است که مال هنوز ذهن کاب را رها ننموده و مدام می خواهد او به لیمبو بازشود.

21. اشاره مایلز به اگه می تونی منو بگیر

استرداد مجرمین بین فرانسه و آمریکا کلی مکافات و کاغذبازی داره

این جمله ای است که کاب به مایلز می گوید، وقتی می خواهد برنامه اش را برای بازگشت به آمریکا شرح دهد. این جمله ارجاعی است به کاراکتر دی کاپریو در فیلم اگه می تونی منو بگیر. دی کاپریو در آن فیلم، در فرانسه دستگیر و به آمریکا بازگردانده می شد.

22. ظاهر شدن کُد 528491 در جاهای مختلف فیلم

حین رویای یوسف، فیشر کُدی شش رقمی به کاب و تیمش می دهد که قرار است در گاوصندوقی را باز کند: 528491. این ارقام در جاهای مختلف فیلم به چشم می خورد. وقتی فیشر در لایه دوم رویا مشغول صحبت با زنی موطلایی است (که در واقع همان ایمز تغییر شکل یافته است)، ایمز همین رقم را روی دستمال کاغذی برای فیشر می نویسد. همچنین در لایه دوم رویا و هتل، کاب و تیمش در اتاق 528 به خواب می فرایند. آرتور به اتاقی که دقیقا زیر اتاق 528 می رود که شماره اش 491 است، تا برای بیدار کردن بقیه اعضا که به لایه سوم رفته اند، آمده شود. در نهایت، فیشر برای باز کردن گاوصندوق پدرش در لایه سوم رویا، از رمز 528491 استفاده می نماید.

23. چالش فیزیکی دیکاپریو در سکانس تعقیب و گریز

در صحنه ای که در مومباسا می گذرد، کاب در خیابان هایی پرجمعیت از دست مردهایی که به دنبالش اند فرار می نماید، مردهایی که به طرز مشکوکی تعدادشان مدام بیشتر می شود. دیکاپریو در نشست مطبوعاتی برادران وارنر از سختی کار این صحنه ها گفت، که در واقع در مراکش ضبط شده بود.

فکر می کنم سکانس مراکش به این دلیل سخت بود که باید بین جمعیت زیادی از مردم می دویدم. مثل توپ پینبال هی به آدم های مراکشی می خوردم و پرت می شدم این ور و آن ور. یک کمی سخت بود ولی در نهایت غافلگیر شدیم که در عرض یک روز چقدر کار را جلو بردیم.

24. نولان فیلمنامه فیلم تلقین را قبل از قرارداد با استودیو کامل کرد

برادران وارنر به نولان پیشنهاد دادند که قبل از کامل شدن فیلمنامه، با او قرارداد ببندند و پروژه را راه بیندازند. ولی نولان قبول نکرد تا مستقل و بدون اینکه تحت فشار وارنر باشد، فیلمنامه را سر حوصله تمام کند و دستش در فرایند خلاقه فیلم باز باشد.

می دانستم که در پروژه ای مثل تلقین، قرار است حد و مرزهای ژانری را بشکنم و قراردادهای همیشگی فیلم های جریان اصلی را تغییر دهم. حس کردم خیلی مهم است که فیلمنامه را شخصا تمام کنم. اینجوری حداقل تصویر روشن و واضحی پیش روی استودیو قرار می دادم که بداند جریانش چیست.

از نظر نولان، تلقین پروژه ای بود که باید در ابتدا خودش به تنهایی فیلمنامه را به خاتمه می رساند، و بعد بقیه را درگیر می کرد.

مزیت اینطور نوشتن این بود که نشستم پیش خودم فکر کردم چطور می توانم این چیزها را بسازم. یعنی اول با خودم کلنجار رفتم که امکان ساختش چطوری است. بعد سراغ استودیو رفتم که همکاری کنیم.

برادران وارنر و شریک تجاری اش یعنی لجندری پیکچرز بودجه ای 160 میلیون دلاری برای تلقین فراهم کردند.

25. آریادنی در اسطوره های یونان

شخصیت آریادنی نقشی کلیدی در اسطوره مینوتور و تسئوس ایفا می نماید. آریادنی کسی است که به تسئوس کمک می رساند تا از هزارتوی مینوتور به سلامت عبور کند.

در تلقین، آریادنی (الن پیج) دانشجوی معماری است که فضای رویاها را به صورتی طراحی می نماید تا بینند ه های خواب بتوانند از تصاویر ذهنی سوژه جان سالم به در ببرند. وقتی آریادنی می خواهد مهارت هایش را به کاب ثابت کند، باید هزارتویی برای او بکشد و در نوبت سوم کوششش، هزارتویی مدور طراحی می نماید که رضایت کاب را برمی انگیزد. با این که لحظه ای کوتاه طراحی او را می بینیم، ولی هزارتوی او شباهتی با هزارتوی مینوتور دارد.

26. مرحله رویای ایمز با الهام از فیلم های جیمز باند ساخته شد

نولان هوادار پر و پا قرص فیلم های جیمز باند است. پس تعجبی ندارد اگر بفهمیم برای طراحی رویای ایمز از جیمز باند الهام گرفته است. والی فیستر، فیلمبردار تلقین می گوید: داشتیم فکر می کردیم چطور صحنه های اکشن را همانگونه در بیاوریم؟ برای همین رفتیم فیلم های باند را دوباره دیدیم.

• 10 فیلم محبوب کریستوفر نولان؛ از فیلم های فضایی تا درام های جنگی

27. برف و بوران در کوهستان

طبق گفته والی فیستر فیلمبرداری رویای ایمز در کلگری دو هفته طول کشید. طی مدت زیادی مشغول ساخت دکوری بزرگ بودند، بدون این که مطمئن باشند برفی می بارد یا نه.

فیستر می گوید: دعا می کردیم برف بیاید. هشت ماه خدا خدا می کردیم برف ببارد.

عوامل فیلم آماده بودند تا برف مصنوعی بسازند، ولی فیستر معتقد بود تاثیر برف واقعی را نخواهد داشت.

بعد یک دفعه بورانی شدید آمد. آدم باید حواسش باشد چه دعایی می نماید. هوا به شدت سرد شد و فیلمبرداری سخت و طاقت فرسا.

28. ارجاع آرتور به کتاب جرج لیکاف

وقتی سایتو از کاب می خواهد عملیات تلقین را اجرا کند، آرتور با ارجاع به یک مثال واقعی، ناممکن بودن این درخواست را نشان می دهد.

آرتور می پرسد: من الان بهت می گمبه فیل فکر نکن. به چی داری فکر می کنی حالا؟

سایتو هم در جواب می گوید: به فیل

این جمله ارجاعی است به کتاب جرج لیکاف که در سال 2004 منتشر شد تحت عنوان: به فیل فکر نکن. لیکاف این موضوع را در کتابش مطرح می نماید که چطور سیاست مداران با القای معانی مورد نظرشان، ذهن رای دهندگان را جهت می دهند. عنوان کتاب از تحقیقی می آید که یک استاد زبان شناسی انجام داده. او در این آزمایش از دانشجویانش می خواهد به فیل فکر ننمایند. با این که کوشش می نماید ذهن دانشجویان را از فیل ها منحرف کند، ولی تصویر فیل از قبل در ذهنشان شکل گرفته.

29. استفاده از فشار هوا برای شناور نگه داشتن اجسام

کریس کوربولد، مسئول جلوه های ویژه فیلم با استفاده از فشار هوا اجسام را روی هوا به پرواز در آورد تا صحنه رویای آریادنی در پاریس را بگیرند. بعد از این که خرابه ها و اجسام مکوششی شده روی هوا معلق بودند، تیم فیلمبرداری از دوربین هایی استفاده کردند که 15000 فریم بر ثانیه ضبط می کرد تا اثرش کامل به چشم بیاید.

کوربولد می گوید: با دوربین های فوق سریع آن صحنه را گرفتیم تا معلق بودن اجسام مکوششی شده را با جزئیات بیشتری ثبت کنیم.

بعد با نرم افزارهای گرافیکی، مدت زمان معلق بودن آن ها را طولانی تر کردند تا تاثیرش بیشتر شود.

30. معمای دیالوگ آخر فیلم تلقین

در انتهای فیلم، وقتی کاب بالاخره به خانه برمی شود و بچه هایش را می بیند، فیلیپا و جیمز را می بینیم که پشت به او، در حیاط بازی می نمایند. تصویری مشابه همین در ابتدای فیلم می بینیم، که در آن بچه ها مشغول ساخت قلعه ای شنی هستند.

در صحنه انتهایی فیلم، جیمز در حین خوش و بش کردن با پدرش می گوید: ببین چی داشتم می ساختم. داریم یه خونه روی یه صخره می سازیم.

با این که نولان گفته این دیالوگ بداهه بوده و بازیگر خردسال فیلم از خودش در آورده، اشاره به خانه ای روی صخره ما را به یاد قلعه سایتو در لیمبو می اندازد، که برفراز صخره ای کنار ساحل بود.

خاتمه فیلم تلقین همچنان مبهم است. مخاطب نمی داند توتم کاب بالاخره می افتد یا نه، این که بالاخره به واقعیت برگشته یا هنوز در لیمبو است. ولی دیالوگ جیمز شاید کُدهای مهمی در بر داشته باشد و خبر از این بدهد که او هنوز در لیمبو است. البته مسئله دیگری هم مطرح است. در فیلم چندباری می شنویم که توتم چیزی کاملا شخصی است و فقط فردی که صاحبش است می تواند آن را لمس کند تا به عنوان راهنمای تشخیص خواب و بیداری به کار ببرد. اما توتم کاب، پیش از این متعلق به مال بوده. پس به خودی خود منحصر به فرد بودنش را از دست داده و قاعدتا نمی توان به آن اعتماد کرد. برای همین حتی اگر در انتهای فیلم می دیدیم توتم کاب روی میز می افتد و از چرخش باز می ماند، دلیل محکمی برای بیدار بودن او نبود، و هنوز شک باقی می ماند.

این احتمال هم وجود دارد که بازیگر خردسال در نقش جیمز (که با پسر نولان در ابتدای فیلم تفاوت دارد) ناخواسته حرفی را زده که ذهن مخاطبان فیلم را درگیر نموده و معنی دیگری ندارد.

منبع: Insider