توماس ادیسون؛ نابغه یا یک تاجر فرصت طلب؟! - مجله گرافیک

از وبسایت ویکی پدیا دیدن نمایید.

برای مردم قرن نوزدهم توماس آلوا ادیسون (Thomas Alva Edison) یک جادوگر بود. اختراعات او مظهری از جمله معروف آرتور سی کلارک (Arthur C. Clarke) بود که می گفت: فناوری هایی که به اندازه کافی پیشرفته هستند را نمی توان از سحر و جادو تمیز داد.

در حقیقت اختراع گرامافون در سال 1877 باعث شد او به عنوان جادوگر منلو پارک شناخته گردد. اما بعضی از مخالفان او معتقدند او هیچ اختراعی نداشته است.

اما تاریخ چه می گوید؟ هیچ کدام از این ها لزوما درست نیستند. سهم ادیسون در جامعه به همان اندازه که فوق العاده است بحث برانگیز نیز هست. بیش از 1000 اختراع او زندگی ما را شکل داده است. اگرچه او آن طور که معلم های مدرسه می گویند فردی پاک و مقدس نیست.

این مخترع آمریکایی یک تاجر فرصت طلب بود و در بهبود ایده های مبتکرانه دیگران سابقه داشت. این کار او همواره بد نبود. ادیسون توانایی فوق العاده ای در بهره گیری از یک ایده به بهترین شکل برای ایجاد یک فناوری و عملی کردن آن داشت که در بیشتر موارد به ساخت اختراعی تقریباً جادویی ختم می شد.

در اینجا قصد محاکمه او را نداریم بلکه بعضی حقایق پشت اختراعات مهم او را فاش می کنیم و در نهایت تصمیم با شماست که ادیسون بزرگترین مخترع آمریکا بود یا ...؟!

توماس آلوا ادیسون آخرین فرزند در میان هفت فرزند خانواده در 11 فوریه 1847 در میلان به دنیا آمد. او دانش آموز ضعیفی بود، اما مادرش مدرسه را برای این موضوع سرزنش می کرد و او را از مدرسه خارج کرد. ادیسون خودآموز سیری ناپذیری بود که هرچه می توانست را مطالعه می کرد. این کنجکاوی بی حد او ادامه داشت و باعث اشتقیاق برای اختراع و همچنین کسب وکارش شد.

در دوران نوجوانی این مخترع جوان یک آزمایشگاه شیمی در زیرزمین خانه مادرش ساخته بود. پس از آن که یکی از آزمایش هایش منجر به آتش سوزی شد او از اختراع روی برگرداند و تصمیم گرفت ایده هایی که سودمند و کاربردی بودند را دنبال کند و در این کار پیروز نیز بود.

پاسخ: غلط

اگرچه این اختراع نبوغ ادیسون را نشان می دهد، اما این تاجر در حقیقت مخترع آن نبوده است. از سال 1761 افراد با استفاده از رشته ها نور فراوری می کردند و تعداد انگشت شماری از مخترعین نه تنها این مفهوم را اجرا می کردند بلکه انواع مختلفی از لامپ های رشته ای را ثبت کردند با این حال این لامپ های اولیه دو مولفه اصلی ادیسون را کم داشت سودمند و کاربردی بودن.

مدت ها پیش از آن که ادیسون اولین لامپ خود را ثبت اختراع کند و تبلیغات آن را در سال 1880 شروع کند، مخترعان انگلیسی در حال نشان دادن این موضوع بودند که فراوری چراغ الکتریکی در لامپ قوسی امکانپذیر است.

در سال 1835 اولین لامپ به وجود آمد و محققان سراسر دنیا کوشش می کردند تا مناسب ترین رشته را برای ساخت لامپی پایدار بسازند. مشکل این بود که لامپ هایی که فراوری می شدند عمر بسیار کوتاهی داشتند و هزینه فراوری آن ها بالا بود. ادیسون و گروهش تغییری اساسی در این لامپ ها ایجاد کردند.

ادیسون گروه های متخصصین را بکار گرفت تا با کوششی فراوان نمونه ها را یکی پس از دیگری آزمایش نمایند و بفهمند چه ماده ای به عنوان رشته لامپ بهترین عملکرد را دارد. پس از سال ها آزمایش در سال 1879 گروه ادیسون بالاخره توانستند با استفاده از رشته کربن دار از یک نخ بدون روکش لامپی فراوری نمایند که 14.5 ساعت دوام بیاورد.

ادامه آزمایش ها بر روی طراحی و مواد لامپ به ساخت لامپی ختم شد که 1200 ساعت عمر می کرد. ادیسون و گروهش مخترعین لامپ نبودند، اما آن ها اولین لامپ با عمر طولانی مدت و کاربردی را فراوری کردند و مورد استفاده تجاری قرار دادند.

ادیسون همچنان می دانست که اختراعاتی مثل لامپ به صورت مجزا کاربرد کمی دارند و باید به صورت یک سیستم کاربردی به فروش برسند.

اختراع لامپ و فراوری سیستم انتقال نیروی الکتریکی باید همزمان انجام می شد و به همین دلیل او زمان و انرژی زیادی صرف فراوری یک سیستم انتقال نیرو کرد. او می دانست تا زمانی که مردم در خانه ها و دفترهایشان برق نداشته باشند نمی تواند لامپ هایش را بفروشد.

پاسخ: غلط

او این دستگاه را اختراع کرد، اما آن را نساخت. هنگامی که بر روی دو اختراع دیگرش کار می کرد یعنی تلگراف و تلفن، ایده گرامافون به ذهنش رسید. او بر روی دستگاهی کار می کرد که به مردم امکان می داد پیغام های تلگرافی را به صورت نقطه گذاری روی یک نوار کاغذی بنویسند تا بعدا توسط دستگاه تلگراف ارسال گردد. او در هنگام این کار این فرضیه را عنوان نمود که پیغام ها به سادگی می توانند ضبط شوند.

با این حال او می خواست این ایده را فراتر ببرد و نه تنها صدای افراد بلکه صدای موسیقی را نیز ضبط کند. او با استفاده از یک دیافراگم که یک قلم استایلوس را فشار می داد و باعث فراوری خطوطی بر روی یک استوانه پوشیده شده از موم می شد که توسط یک دسته می چرخید. ادیسون این ایده را روی کاغذ پیاده کرد و سپس از جان کروئسی (John Kruesi) که یک ماشین ساز بود برای ساختش یاری گرفت.

گرامافون در سال 1877 خلق شد و در تنها 30 ساعت کامل شد. گرامافون نه تنها فناوری برجسته ای داشت بلکه باعث افزایش اعتبار ادیسون به عنوان یک مخترع شد. این تاجر این دستگاه را به مشتاقان فروخت و به آن ها گفت که گرامافون به آن ها در نوشتن نامه، فراوری موسیقی، پخش موسیقی و حفظ زبان ها یاری خواهد نمود و همچنین به افراد کم بینا یا نابینا در مطالعه یاری می نماید.

پاسخ: درست

در 7 مارس 1876 الکساندر گراهان بل (Alexander Graham Bell) که 29 سال داشت به طور رسمی اختراع انقلابی اش را ثبت کرد: تلفن. او از جوانی علاقه مند بود تا بتواند از طریق سیم ها مکالمه ای برقرار کند. در سال 1875 بل با یاری شریکش توماس واتسون (Thomas Watson) یک گیرنده ساختند که می توانست برق را به صوت تبدیل کند.

توماس ادیسون با استفاده از این ایده فاصله ممکن برای برقراری ارتباط از طریق تلفن را گسترش داد. او این کار را با بهبود فرستنده گراهامبل انجام داد و از یک باتری استفاده کرد تا جریان الکتریکی قوی تری ایجاد کند و این قدرت را از طریق کربن کنترل کرد تا مقاومت آن را تغییر دهد.

بعد ها او فرستنده ای ساخت که در پشت دیافراگم آن یک کربن سیاه قرار داده شده بود. در نهایت ادیسون طراحی خود را بهبود بخشید. این طراحی اولیه تا دهه 1980 مورد استفاده بود.

پاسخ: غلط

تسلا و ادیسون رقابت شدیدی داشتند که تا خاتمه زندگی شان ادامه داشت. یک ادعا وجود دارد که ادیسون جلوی ایده ساخت رادار تسلا در طول جنگ دنیای اول را گرفت.

بر طبق این روایت نیکولا تسلا (Nikola Tesla) می خواست با استفاده از امواج رادیویی اهداف را در مرکز مشاوران نیروی دریایی متعلق به ادیسون ردیابی کند، اما بر طبق این داستان ادیسون می توانست از عملی شدن آن جلوگیری کند با این همه این داستان اشتباهاتی دارد.

تسلا ایده رادار را ارائه داد و البته ایده او رد شد. اما علت رد شدن آن این بود که تسلا قصد داشت با رادار زیردریایی ها را ردیابی کند و این کار ممکن نیست، زیرا آب امواج رادیویی را ضعیف می نماید و به همین دلیل است که ردیابی صوتی (سونار) به وجود آمد.

علاوه بر آن اگرچه رادار به تسلا نسبت داده می گردد، اما این یک باور نادرست است و رادار بدون کار های پیشگامانه فیزیکدان آلمانی هنریش هرتز (Heinrich Hertz) هیچ گاه به وجود نمی آمد.

رادار در پی کار های پیشگامانی، چون لی دی فراست (Lee De Forest)، ادوین آرمسترانگ (Edwin Armstrong)، ارنست الکساندرسون (Ernst Alexanderson)، آلبرت هول (Albert Hull)، مارکونی (Marconi)، ادوارد ویکتوراپلتون (Edward Victor Appleton) و سایر سازندگان روسی در سال 1934 برای اولین بار ساخته شد. اگرچه ادیسون گاهی با تسلا اختلاف نظر هایی داشت، اما او کسی نبود که از یک ایده پول ساز بگذرد.

پاسخ: ...

بستگی دارد این سوال را از چه کسی بپرسید! بعضی از مردم به شما خواهند گفت که تسلا مخترع رادیو بوده است و بعضی دیگر معتقدند این موضوع یک باور غلط است. به گفته تسلا، ایده رادیو در سال 1895 به ذهنش رسید و نمونه اولیه آماده ای نیز برای آن داشت. اما یک آتش سوزی مخرب آزمایشگاهش را نابود کرد و بیشتر کارهایش را از بین برد.

با این حال تسلا در سال 1897 طرح اختراع ارتباطی خود را برای ثبت برد و در سال 1900 آن را ثبت کرد. گوگلیمو مارکونی (Guglielmo Marconi) به طور مستقل بر روی نسخه رادیوی خودش کار می کرد و در سال 1896 اولین تلگراف بی سیم را ساخت و در سال 1900 درخواست ثبت اختراع کرد.

اختراع مارکونی به علت شباهت به اختراع تسلا رد شده و ثبت نشد. با این حال اوضاع به سرعت تغییر کرد و در سال 1901 هنگامی که مارکونی توانست با استفاده از آنچه تسلا ادعا می کرد اختراع اوست پیغامی به آن سوی اقیانوس اطلس بفرستد پس از آن ادیسون از او حمایت اقتصادی کرد و در سال 1904 سازمان ثبت اختراع به طور ناگهانی نظرشان را عوض نموده و این اختراع را به نام مارکونی ثبت کردند.

هیچ شرح مناسبی برای این تغییر ناگهانی وجود ندارد، اما بعضی گمان می نمایند حمایت اقتصادی و نفوذ ادیسون در ثبت اختراع می تواند یکی از دلایل آن باشد.

در سال 1943، شش ماه بعد از مرگ تسلا دیوان عالی ایالات متحده حکم به عدم اعتبار ثبت اختراع مارکونی داد و این اختراع را به تسلا بازگرداند. در آن موقع شرکت مارکونی از دولت ایالات متحده برای استفاده از اختراع شان در جنگ دنیای اول شکایت نموده بود و با رد حق ثبت اختراع مارکونی، این دادخواست نیز باطل اعلام شد.

پاسخ: غلط

او از شروع تا خاتمه کارش 1093 اختراع ثبت شده و 500 تا 600 درخواست ثبت اختراع داشته است که به اتمام نرسیده یا رد شدند.

اختراعات قابل توجه او از جمله باتری قلیایی، دوربین فیلمبرداری، کاغذ مومی، عروسک سخنگو و راهی برای حفظ میوه هاست. بیشتر از آن او به ساخت آزمایشگاه های تحقیقات صنعتی یاری کرد.

ادیسون همه چیز را به تنهایی خلق نکرد او از ایده های قدیمی استفاده می کرد و گروهی از متخصصان را برای به واقعیت تبدیل کردن ایده هایش به کار می گرفت. نبوغ او توانایی اش در انتخاب و ساخت ایده های درستی بود که می توانستند بیشترین تاثیر را بگذارند. او یک شیاد یا سارق نبود، او تنها یک تاجر بود.