برخورد دو کهکشان با هم - مجله گرافیک

رصدخانه فضایی پرتو ایکس چاندرا متعلق به آژانس فضایی آمریکا (ناسا) در حال حاضر در حال رصد و مطالعه خوشه کهکشانی ماهی یا حوت است. جایی که در نزدیکی آن، دو کهکشان موسوم به NGC 520 در میانه فرآیند برخورد و ادغام شدن هستند.

این دو کهکشان که حدود 100 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارند، حدود 300 میلیون سال پیش شروع به ادغام نموده اند!

این عکس در طول رصد 8 ساعت و 3 دقیقه ای امروز تلسکوپ چاندرا شکار، پردازش و منتشر شده است. صورت فلکی ماهی یا حوت (Pisces) از صور فلکی منطقةالبروج است که بعد از دلو و قبل از بره قرار گرفته است. در این پیکر آسمانی ستاره درخشانی دیده نمی گردد. این صورت فلکی در اوایل آبان ماه در بهترین وضعیت رصدی قرار می گیرد. در نقشه ها به صورت دو ماهی ترسیم شده است که با طنابی به هم متصل هستند.

خورشید در زمان عبور از نقطه اعتدال بهاری، یعنی شروع بهار در محدوده این صورت فلکی قرار می گیرد. پرنورترین ستاره این صورت فلکی رشاء نام دارد که در زبان عربی به معنای گره است. این گره در طنابی که دو ماهی را در برگرفته، وجود دارد. صورت فلکی حوت هیچ ستاره پرنور دیگری ندارد، به نحوی که بسیاری از ساکنان شهرهای بزرگ هیچ گاه این صورت فلکی را مشاهده نمی نمایند. بابلیان باستان، ستارگان این صورت فلکی را به صورت مادر و پسری نمایش می دادند که خود را به شکل ماهی در آورده اند.

یونانیان نیز داستان کاملا مشابهی در این مورد دارند. آفرودیت (Aphrodite)الهه عشق و پسرش اروس (eros) تحت تعقیب مردی به نام تیتونوس (tithonos) بودند که سرنوشت عجیبی داشت. وی هر چند که فناناپذیر بود، ولی مانند انسان های معمولی پیر می شد. تیتونوس که رومیان او را به صورت غول نفرت آوری مجسم می کردند، در پی آفرودیت بود که رومیان او را ونوس می نامیدند و پسر کوچکش بود.

پیش از آن که تیتونوس بتواند به آنها برسد، مادر و پسر به دریا پریدند و خود را به شکل دو ماهی در آوردند. پس از آن، این ماهی ها از سوی خدایان به آسمان انتقال یافتند و از طریق نوار پهنی با یکدیگر مرتبط شدند. این طریقه ارتباطی به مطرح کرد و نشانی از عشق مادری به شمار می آید.

صورت فلکی حوت برای مسیحیان پیشین نیز اهمیت ویژه ای داشت. دوران مسیحیت حدود 2 هزار سال قبل شروع شد، یعنی زمانی که نقطه اعتدال بهاری از برج حمل به برج حوت انتقال یافت. عیسی مسیح در دوران ابتدایی مسیحیت با این صورت فلکی ارتباط داده می شد.

اما از نظر علم امروزی، دو کهکشان NGC 520، یک جفت کهکشان مارپیچی در حال ادغام هستند که این موضوع توسط ویلیام هرشل، ستاره شناس آلمانی-بریتانیایی در تاریخ 13 دسامبر 1784 کشف شد.

5656