آیا بچه ها منتشر کنندگان پنهان کرونا ویروس هستند؟ - مجله گرافیک

با شروع کاهش محدودیت های مربوط به فاصله گذاری اجتماعی در شماری از کشورها، مدارس نیز خود را برای فعالیت مجدد آماده می نمایند. همین امر نگرانی های زیادی را در پی داشته است و بسیاری از دانشمندان را وارد مسابقه ای کرد تا هرچه سریعتر پاسخ این ابهامات را بیابند. ابهاماتی که ممکن است بدون یافتن پاسخ آن ها، در آستانه بازگشایی مدارس، نه تنها باعث افزایش شمار مبتلایان گردد بلکه یکی از آسیب پذیرترین نسل ها را در معرض خطر جدی قرار دهد.

گزارش های رسمی تأیید می نماید که بچه ها بخش کمی از موارد ابتلا به COVID-19 را شامل می شوند. بر اساس این گزارش ها کمتر از 2 ٪ از عفونت های تأیید شده در چین، ایتالیا و ایالات متحده در افراد زیر 18 سال بوده است. با این همه محققان در خصوص اینکه آیا واقعاً بچه ها کمتر از بزرگسالان در معرض عفونت و شیوع ویروس هستند، اختلاف دارند. بعضی معتقدند که شواهد در حال افزایش نشان می دهد که بچه ها در معرض خطر کمتری هستند. السدیر مونرو، پژوهشگر بیماری های عفونی بچه ها در بیمارستان دانشگاه ساوتهمپتون انگلیس می گوید، بعضی نمی خواهند مسئولیت داده های زیادی را که بازگشایی مدارس را تأیید می نماید، بر عهده بگیرند. بچه ها آلمان و دانمارک مدتی قبل به مدرسه بازگشته اند و دانش آموزان بعضی مناطق استرالیا و فرانسه نیز قرار است به تدریج طی هفته های آینده به سر کلاس های خود بازگردند.

در طرف مقابل دانشمندان دیگری هستند که به صراحت مخالف بازگشت سریع بچه ها به کلاس های درس هستند. آن ها می گویند که شیوع عفونت در بچه ها نسبت به بزرگسالان کمتر است، زیرا که به طور طبیعی کمتر در معرض ویروس قرار دارند، به خصوص که بسیاری از مدارس تعطیل شده اند. محققان همچنین می گویند، بچه ها به همان اندازه بزرگسالان مورد آزمایش قرار نمی گیرند چرا که بیشتراً تمایل به علائم خفیف دارند و حتی گاه بدون علائم هستند.

گری وانگ، محقق طب تنفسی بچه ها در دانشگاه هنگ کنگ می گوید: من هیچ دلیل قوی بیولوژیکی یا اپیدمیولوژیکی نمی بینم که اعتقاد داشته باشم بچه ها آلوده نمی شوند. تا زمانی که انتقال ویروس در بزرگسالان وجود داشته باشد، بازگشایی مدارس احتمالاً انتقال را تسهیل می نماید، زیرا ویروس های تنفسی در مدارس و مراکز مراقبت های روزانه به گردش در می آیند. وی می گوید قبل از بازگشایی مدارس باید سیستم های نظارتی و تست خوبی وجود داشته باشد. دانشمندان می گویند اگر بچه ها حامل ویروس باشند، احتمالاً در چند هفته آینده میزان ابتلا در کشور هایی که مدارس خود را بازگشایی نموده اند، به طور چشمگیری افزایش خواهد یافت.

با این حال به نظر می رسد حل و فصل این بحث احتیاج به مطالعات گسترده و با کیفیت بالا در خصوص جمعیت های انسانی دارد که شامل آزمایش هایی برای آنالیز میزان آنتی بادی ها در خون، به عنوان نشانه ای برای عفونت قبلی است. دانشمندان دیگری نیز در حال مطالعه بر روی واکنش سیستم ایمنی بدن بچه ها هستند تا دریابند که چرا بچه ها در هنگام ابتلا به کروناویروس علائم خفیف تری از بزرگسالان نشان می دهند و اینکه آیا این موارد سرنخ هایی برای درمان های بالقوه ارائه می دهد یا خیر.

بحث حساسیت؛ ابتلای بچه ها به کرونا

مطالعه ای که در تاریخ 27 آوریل در نشریه Lancet Infectious Diseases منتشر شد که خانواده های دارای موارد تأیید شده COVID-19 در شهر شنژن چین را مورد تجزیه و تحلیل قرار می داد. نتایج این مطالعه نشان می داد که در این خانواده ها بچه ها کمتر از ده سال به همان اندازه بزرگسالان احتمال آلوده شدن دارند، اما کمتر از آن ها علائم شدید از خود بروز می دهند. دکتر مونرو می گوید: نتایج این مطالعه واقعاً همه را ترساند، زیرا این امر نشان می داد که بچه ها می توانند بدون هیچ نشانه ای این ویروس را منتشر نمایند.

اما در بعضی مطالعات دیگر از جمله در کره جنوبی، ایتالیا و ایسلند که آزمایشات اجرا شده گسترده تر بود، میزان ابتلای کمتری در بچه ها نشان می داد. بعضی از مطالعات در چین نیز این فرضیه را تأیید می نمایند که بچه ها کمتر مستعد ابتلا به کروناویروس هستند. یکی از این مطالعات چینی که در تاریخ 29 آوریل و در نشریه Science منتشر شد، داده هایی مربوط به شهر هونان را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. در این تحقیق تماس های افراد مبتلا به عفونت های شناخته شده ردیابی و آزمایش تشخیص ویروس اجرا شده است. نویسندگان این مطالعه دریافتند که در برابر هر کودک مبتلای زیر 15 سال، نزدیک به 3 نفر مبتلا در سنین 20 تا 64 سال وجود داشت. مونرو می گوید، اما این داده ها برای نوجوانان 15 سال یا بالاتر کمتر قطعی هستند و نشان می دهند که خطر ابتلا به ویروس برای آن ها مشابه بزرگسالان است.

خطر انتقال کرونا توسط بچه ها به بزرگسالان

اما مسئله کمتر درک شده این است که آیا بچه ها مبتلا به COVID-19، ویروس را به روشی مشابه بزرگسالان پخش می نمایند. یک مطالعه بر روی تعدادی از مبتلایان کودک در رشته کوه های آلپ فرانسه، یک کودک نه ساله را توصیف می نماید که در حالی که علائم COVID-19 را نشان می داد و در سه مدرسه و یک کلاس اسکی شرکت نموده بود، حتی یک نفر را هم مبتلا ننموده بود. مونرو می گوید: این تقریباً غیرممکن است که یک فرد بالغ مبتلا در معرض آن تعداد از افراد قرار بگیرد و کسی را مبتلا نکند.

کرستی شورت، ویروس شناس در دانشگاه کوئینزلند در بریزبن استرالیا، مطالعات خانگی را در بعضی از کشور ها از جمله سنگاپور، در زمانی به انجام رساند که این کشور ها هنوز مدارس خود را تعطیل ننموده بودند. او دریافت که بچه ها به ندرت اولین کسی هستند که این عفونت را به خانه منتقل می نمایند. در واقع مطالعه وی نشان می داد که تنها در 8 درصد خانوراها، اولین مورد ابتلا بچه ها مدرسه ای بوده اند. این در حالی است که در هنگام شیوع آنفلوانزای مرغی H5N1 در حدود 50 ٪ از اولین ابتلای خانوارها، مربوط به بچه ها مدرسه ای بوده است. مونرو می گوید: این مطالعات خانوار دلگرم نماینده است، زیرا حتی اگر تعداد زیادی از بچه ها مدرسه ای مبتلا وجود داشته باشد، آن ها احتمالاً اعضای خانواده خود را مبتلا نخواهند کرد.

اما وانگ معتقد است که چنین تحقیقاتی مغرضانه است، زیرا خانواده ها به طور تصادفی انتخاب نشده بودند، بلکه انتخاب شدند، زیرا در آنجا یک فرد بالغ آلوده وجود داشت. او می گوید، در چنین شرایطی تشخیص اینکه چه کسی ویروس را منتقل نموده، بسیار سخت است. از طرف دیگر تعطیلی مدارس و مهد کودک ها همچنین می تواند شرح دهد که چرا بچه ها اغلب منبع اصلی ابتلا با SARS-CoV-2 نیستند. اغلب ویروس های تنفسی می توانند از بزرگسالان به بچه ها منتقل شند و دوباره به بزرگسالان بازگردد. وانگ می افزاید: بنابراین من معتقدم این ویروس یک استثنا نیست و احتمالاً مانند دیگر ویروس ها عمل کند.

دو مطالعه به چاپ رسیده است که نشان می دهد بچه ها دارای علائم COVID-19 می توانند سطوح مشابهی از RNA ویروسی با بزرگسالان داشته باشند. کریستین دروستن، ویروس شناس بیمارستان Charité برلین و نویسنده یکی از این مطالعات، تأکید می نماید که بر اساس نتایج این پژوهش ها، ما باید در شرایط فعلی نسبت به بازگشایی مجدد مدارس و مهد کودک ها احتیاط کنیم چرا که بچه ها ممکن است به همان اندازه بزرگسالان آلوده باشند. هریش نیر، اپیدمیولوژیک دانشگاه ادینبورگ انگلستان نیز یادآور می گردد، هنوز تعیین نیست که آیا میزان بالای RNA ویروسی می تواند نشانگر میزان آلودگی فرد باشد.

همچنین مطالعات کمی در خصوص انتقال بیماری از مدارس به جامعه اجرا شده است، اما یک گزارش استرالیایی از تحقیقات در حال اجرا نشان می دهد که انتقال این ویروس در چنین شرایطی محدود و بسیار پایین تر از سایر ویروس های تنفسی همچون آنفولانزا است. در میان بیش از 850 نفری که با 9 دانش آموز و 9 کارمند مبتلا به COVID-19 در مدارس ابتدایی و دبیرستان های ایالت نیو ساوت ولز، تماس داشته اند، تنها دو مورد به COVID-19 مبتلا شدند. مونرو می گوید که براساس این شواهد باید به بچه ها اجازه داده گردد که به مدارس خود بازگردند. او می گوید: بچه ها کمترین منفعت را از تعطیل شدن به دست می آورند، ولی چیز های زیادی را از دست می دهند مثل عدم پیشرفت تحصیلی و عدم دریافت پشتیبانی های اجتماعی مانند وعده های غذایی رایگان در مدرسه و یا حمایت همسالان.

در عین حال دکتر شورت می گوید: بازگشایی مدارس به معنای بازگشت به حالت عادی نیست. وی می گوید محدودیت ها و تغییرات زیادی وجود دارد که باید صورت گیرند مانند جداول حرکت در کلاس ها و بسته کردن زمین های بازی برای کاهش خطر انتقال ویروس. وانگ می گوید، انجام مطالعات دقیق در خصوص شیوه انتقال ویروس در مدارس، از زمان بازگشایی آن ها نیز مهم خواهد بود. محققان در هلند قصد دارند از نزدیک این امر را زیر نظر بگیرند، زیرا مدارس به تدریج در طی هفته های آینده بازگشایی می شوند.

سطح ایمنی بدن بچه ها در مقابل کرونا ویروس

با این حال محققان قبول دارند که بچه ها بهتر از بزرگسالان نسبت به بیماری COVID-19 واکنش نشان می دهند. بیشتر بچه ها آلوده علائم خفیف و یا حتی هیچگونه علائمی ندارند، با این همه بعضی از آن ها نیز بسیار بیمار می شوند و حتی می میرند. گزارش هایی در خصوص تعداد کمی از بچه ها مبتلا در لندن و نیویورک وجود دارد که پاسخ التهابی مشابهی با بعضی بیماری های نادر بچه هاف مانند بیماری کاوازاکی دارند. وانگ می گوید: اگر COVID-19 با بیماری کاوازاکی همراه باشد، تعجب نخواهم کرد، زیرا بسیاری از عفونت های ویروسی با آن در ارتباط بوده اند. به گفته وی اگر این امر واقعی باشد، ممکن است فرصت در چین، ژاپن و کره جنوبی از دست رفته باشد، زیرا بیماری کاوازاکی در آسیا بسیار بیشتر است.

وانگ می گوید، یک نظریه که چرا بیشتر بچه ها علائم خفیف تری دارند، این است که ممکن است ریه های بچه ها حاوی گیرنده های ACE2 کمتری نسبت به افراد بالغ باشد که ویروس SARS-CoV-2 از آن ها برای ورود به سلول های سالم استفاده می نماید. وانگ گفت، برای تأیید این امر ضروری است که نمونه هایی از بافت بچه ها مورد مطالعه قرار بگیرد، اما دریافت این نمونه ها بسیار سخت است.

بعضی دیگر گفته اند که بچه ها، چون به طور معمول در معرض کروناویروس های دیگری مانند مواردی که باعث سرماخوردگی می گردد، هستند این امر باعث می گردد که آن ها به نسبت از سطح ایمنی بیشتری برخوردار باشند. مونرو می گوید: اما به نظر نمی رسد که دلایل چندانی برای این ادعا داشته باشیم، زیرا به نظر می رسد حتی نوزادان تازه متولد شده نیز به بیماری حاد COVID-19 مبتلا نمی شوند.

وانگ گفت که بچه ها ممکن است پاسخ ایمنی مناسب تری در برابر عفونت داشته باشند. واکنشی به اندازه کافی قوی برای مقابله با ویروس، اما نه آنقدر قوی که باعث آسیب جدی به اندام آن ها گردد. تجزیه و تحلیل اولیه او در خصوص 300 فرد آلوده به COVID-19 نشان داد که بچه ها میزان سیتوکین های- پروتئین هایی که توسط سیستم ایمنی بدن آزاد می شوند- بسیار پایین تری فراوری می نمایند. وی می گوید، بیماران حاد در هر سنی، سطح سیتوکین بالاتری دارند. اما او هنوز هم درگیر رابطه علت و معلولی در این زمینه است. آیا این افراد، چون مریض تر هستند، سیتوکین بالاتری دارند یا اینکه، چون سیتوکین بالاتری دارند، بیمارتر هستند؟