غزل شماره 92 حافظ: میر من خوش می روی کاندر سر و پا میرمت - مجله گرافیک

خبرنگاران | سرویس فرهنگ و هنر

میر من خوش می روی کاندر سر و پا میرمت

خوش خرامان شو که پیش قد رعنا میرمت

گفته بودی کی بمیری پیش من تعجیل چیست

خوش تقاضا می کنی پیش تقاضا میرمت

عاشق و مخمور و مهجورم بت ساقی کجاست

گو که بخرامد که پیش سروبالا میرمت

آن که عمری شد که تا بیمارم از سودای او

گو نگاهی کن که پیش چشم شهلا میرمت

گفته ای لعل لبم هم درد بخشد هم دوا

گاه پیش درد و گه پیش مداوا میرمت

خوش خرامان می روی چشم بد از روی تو دور

دارم اندر سر خیال آن که در پا میرمت

گر چه جای حافظ اندر خلوت وصل تو نیست

ای همه جای تو خوش پیش همه جا میرمت

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

تعبیر فال حافظ شما

در زندگی ات تغییرات عظیمی را به وجود می آوری که این تغییرات هم مادی است و هم معنوی. به زودی از جایی به جایی نقل مکان خواهی کرد. جابجایی سخت است ولی نتیجه آن آسایش توست. افکار و آرزوهایی را که در سر داری عملی کن که از این زمان به بعد همه چیز خوش خواهد شد. مال و ثروتی بدست می آوری ولی در عین حال کسی از دستت خواهد رفت چرا که در انجام نذرهایت کوتاهی نموده ای.

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

شاهد فال:

غزل شماره 93 - چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

غزل شماره 92 حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی

کد مولتی مدیا

دانلود

فیلم اصلی

معنی و تفسیر غزل شماره 92 حافظ

بیت اول

میرِ من خوش می روی کاندر سراپا میرمت

خوش خرامان شو که پیشِ قدِ رَعنا میرمت

ای فرمانروای دلم، رفتاری دلپذیر داری که فدای سر و قدمت شوم، به خوشی و ناز روان شو که پیشِ قامت موزونت جان را پیشکش دهم. [میر = مخفف امیر به معنی فرمانروا]

✦✦✦✦

بیت دوم

گفته بودی کی بمیری پیشِ من تعجیل چیست

خوش تقاضا می کنی پیشِ تقاضا میرمت

ای جانان، پرسیده بودی که چه موقع در برابرِ من می میری؟ عجله برای چیست؟ عجب تقاضای خوبی می کنی، پیشِ تقاضایت بمیرم یعنی قربان تقاضایت گردم.

✦✦✦✦

بیت سوم

عاشق و مخمور و مهجورم بتِ ساقی کجاست

گو بخرامد که پیشِ سرو بالا میرمت

دلداده ای خمارآلود و جدا از یار مانده هستم، معشوق من، ساقی مجلس کجاست؟ بگویید که با ناز بیاید تا در برابر قامت سرو مانندش جان را نثار کنم.

✦✦✦✦

بیت چهارم

آنکه عُمری شد که تا بیمارم از سودایِ او

گو نگاهی کن که پیشِ چشمِ شهلا میرمت

به آن کسی که مدتی است از عشق و خیالِ او بیمارم، بگو که به من التفاتی کند که فدای چشمِ شهلایش شوم.

✦✦✦✦

بیت پنجم

گفته ای لعلِ لبم هم درد بخشد هم دوا

گاه پیشِ درد و گه پیشِ مُداوا میرمت

ای جانان، گفته بودی که لبِ قرمزِ چون لعلم هم درد می بخشد و هم دوا می دهد. گاه پیشِ دردت و گاه پیشِ مداوایت بمیرم. یعنی فدای لبت گردم که هم درد و هم درمان در آن است.

✦✦✦✦

بیت ششم

خوش خرامان می روی چشمِ بَد از رویِ تو دور

دارم اندر سَر خیالِ آنکه در پا میرمت

ای یار چه با ناز و زیبا راه می روی، چشم بَد از تو دور باد. قصد دارم وقتی که خوش می خرامی در مقابلِ قدمت جان را نثار کنم.

✦✦✦✦

بیت هفتم

گرچه جای حافظ اندر خلوتِ وصلِ تو نیست

ای همه جای تو خوش پیشِ همه جا میرمت

ای جانان، اگر چه در خلوتِ وصلِ تو برای حافظ جایی نیست اما می دانم که سراپای تو خوش است. همه جا فدای تو گردم.

منبع: توضیح سودی، انتشارات نگاه.